اظهار کرد: برخلاف بسیاری از جاهای دیگر، تغییراتی که در سازمان غذا و دارو رخ داده، تغییرات جدیدی نیست و تنها تغییر موقعیت شغلی در تیم قبلی رخ داده است. باید به این تیم زمان داد و امیدوار بود که این تیم جدید بتوانند با اتحادیهها، سندیکاها و انجمنها تعامل داشته باشند تا به یک قیمت توافقی برسند و دارو را از قیمت دستوری خارج کنند.
وی افزود: وقتی قیمت دارو دستوری باشد، تولیدکننده، دارو را تولید نمیکنند و وضعیت کنونی به وجود میآید، البته وقتی میگوییم تولیدکننده عمده آنها دولتی هستند، به گونهای که ۶۰ درصد داروی تولید داخل در کشور توسط شرکتهای دولتی که عموما زیر نظر هولدینگهایی مانند شستا که متعلق به تأمین اجتماعی است یا شفا که متعلق به بانکهای دولتی است، تولید میشود، بنابراین در قضیه قیمتگذاری دارو، دولت نمیتواند با دولت موافقت کند و در نتیجه دارو را تولید نکرده و مجبور میشوند، دارو را از کشورهایی مانند هند با قیمت بسیار بیشتر وارد کنند.
فاطمی بیان کرد: الان قیمت شربت هندی که ۳۰ سیسی است با قیمت شربت ایرانی که ۱۰۰ سیسی است برابری میکند، چرا باید به جای اینکه قیمت عادلانه و قابل توافق را به تولیدکننده ایرانی داده، قیمتی نامعقول را به تولید کننده ارائه کرده و با آنها توافق نکنیم و تولیدکننده را مجبور کنیم، دارو را با قیمت پایین تری تولید کند تا آنها نیز تولید خود را کاهش داده و منجر به وضعیت کنونی دارو شود.
فاطمی در ادامه با بیان اینکه دود تصمیمات غلط و اختلافات به چشم مردم میرود، گفت: دسترسی به دارو بیش از هر چیزی برای مردم در اولویت است و دوم اینکه قیمت دارو نیز باید درست باشد. اگر دسترسی را فدای قیمت کنیم، هنر نیست به این دلیل که الان سرمهایی را که قیمت آنها ۱۷ تا ۱۸ هزار تومان است در بازار آزاد یا فضای مجازی ۱۰۰ هزار تومان فروخته میشود و مردم هم که گرفتار هستند مجبور میشوند برای یک سرم ۱۰۰ هزار تومان پرداخت کنند تا جان فرزند و خانواده خود را نجات دهند. برای مردم همیشه دسترسی مهمتر از قیمت دارو بوده است، البته نه اینکه قیمت اهمیتی نداشته باشد. سازمانهای بیمهای، عمدهترین مشتریان دارو هستند و طبیعتا اگر هزینههای دارو نیز افزایش پیدا کند بودجههای دولتی دیگر جوابگو نخواهد بود، با این حال باید قیمت منطقی را همیشه مدنظر قرار داد.